Your description goes here

Η ιστορία των πούρων

Συνυφασμένος με τους μύθους των θαλασσοπόρων και των Ισπανών κατακτητών ο καπνός καλλιεργήθηκε αρχικά από μια φυλή Ινδιάνων του Μεξικού

Οι κάτοικοι της Γηραιάς ηπείρου έμαθαν γι’ αυτόν και για το πούρο μετά το ταξίδι του Κολόμβου το 1492. Δύο ναύτες λένε, του ανάφεραν ότι οι Ινδιάνοι από την Κούβα κάπνιζαν μια πρωτόγονη μορφή τσιγάρου. Σε πολύ μικρό χρόνο οι Ισπανοί και άλλοι Ευρωπαίοι ναύτες υιοθέτησαν αυτή τη συνήθεια που στη συνέχεια εξαπλώθηκε στην Ιταλία και στη Βρετανία. Ο καπνός θεωρείτο ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες, αλλά υπήρχαν και ορισμένοι που πίστευαν πως ήταν διαβολικός και γι’ αυτό είχε απαγορευτεί από τον Φίλιππο τον 2ο της Ισπανίας και από τον Ιάκωβο τον 1ο της Αγγλίας.

Τα πούρα, στη μορφή που τα ξέρουμε σήμερα, παρασκευάστηκαν για πρώτη φορά στην Ισπανία στις αρχές του 18ου αιώνα με καπνό από την Κούβα. Η μαζική παραγωγή τους ξεκίνησε στη Βρετανία το 1820 και το 1821 το αγγλικό κοινοβούλιο αποφάσισε να θέσει κανόνες για τον έλεγχο της παραγωγής τους.

Όταν ο Αμερικανός Israel Putnam τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία, επέστρεψε στο σπίτι του στο Κονέκτικατ από την Κούβα, με μια συλλογή από πούρα Αβάνας και μερικούς σπόρους καπνού. Ύστερα από αρκετό καιρό δημιουργήθηκαν εργοστάσια παραγωγής καπνού στην περιοχή του Κονέκτικατ από κουβανέζικους σπόρους. Στις αρχές του 19ου αιώνα όμως, η μαζική παραγωγή αμερικανικών πούρων άρχισε να μειώνεται και ξεκίνησε η εισαγωγή κουβανέζικων πούρων σε μεγάλες ποσότητες. Το κάπνισμα γενικώς είχε λίγο λιγότερο δημοφιλές το 1960 όταν άρχισαν να δημοσιεύονται μελέτες για τις δυσμενείς επιπτώσεις του στην υγεία. Όμως στις αρχές του 1990 υπήρξε μια… αναγέννηση όσον αφορά τα χειροποίητα πούρα.

Σε αυτό συνέτεινε ο μεγάλος ενθουσιασμός που έδειξαν γι’ αυτά διάσημοι καλλιτέχνες όπως οι: Arnold Schwarzenegger, James Woods, Jack Nicholson, Sharon Stone, Demi Moore και Linda Evangelista. Σήμα κατατεθέν των όπου γης πλουσίων και διάσημων, τα πούρα σήμερα είναι πιο δημοφιλή από ποτέ.

 

Growing and curing tobacco

Πολύτιμο όσο και απαιτητικό ως προς τις προδιαγραφές παραγωγής του, το πούρο παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με ένα πανάκριβο μπουκάλι κρασί.

Ανάλογα με την ποιότητα των σταφυλιών, το έδαφος και το υπέδαφος, τις καιρικές συνθήκες και το μεράκι, γίνεται η παραγωγή και κρίνεται το τελικό αποτέλεσμα από τους ειδήμονες.

Με τον ίδιο τρόπο η γεύση και η ποιότητα ενός καλού πούρου εξαρτώνται από τον τύπο των φύλλων που χρησιμοποιούνται, από το πόσο καλά ωριμάζουν και τέλος από την ικανότητα και τη γνώση αυτού που το φτιάχνει.

Στην Κούβα, οι σπόροι καπνού μεταφυτεύονται χειρωνακτικά στις αποθήκες. Υπάρχει όμως μια συγκεκριμένη διαδικασία, τα φύλλα πρέπει να κόβονται σε έξι στάδια και το κάθε στάδιο διαρκεί περίπου μία εβδομάδα.

Όταν τα φυτά θεριστούν, τα φύλλα μεταφέρονται χειρονακτικά στις αποθήκες. Υπάρχει όμως μια συγκεκριμένη διαδικασία, τα φύλλα πρέπει να κόβονται σε έξι στάδια και το κάθε στάδιο διαρκεί περίπου μία εβδομάδα.

Όταν τα φύλλα έχουν μαζευτεί και δεθεί, τα τοποθετούν σε αχυρώνες κοντά στις φυτείες καπνού.

Εκεί, μέσα στη ζέστη και την υγρασία γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος και με την πάροδο έξι-οκτώ εβδομάδων, τα πράσινα φύλλα αλλάζουν χρώμα και παίρνουν το καφέ γνωστό χρώμα των πούρων. Μετά τα φύλλα φυλάσσονται σε αποθήκες ώστε να διατηρούνται υγρά και αερίζονται συνεχώς, για περίπου 3 μήνες.

Όταν τα φυτά θεριστούν, τα φύλλα μεταφέρονται χειρωνακτικά στις αποθήκες. Υπάρχει όμως μια συγκεκριμένη διαδικασία, τα φύλλα πρέπει να κόβονται σε έξι στάδια και το κάθε στάδιο διαρκεί περίπου μία εβδομάδα.

Στη συνέχεια ταξινομούνται ανάλογα με τη χρήση τους, είτε σαν περιτύλιγμα είτε για γέμισμα ακόμα και σαν συγκολλητικό. Πάντα σύμφωνα με το χρώμα, το μέγεθος και την ποιότητα. Τέλος, τα φύλλα στέλνονται στο εργοστάσιο όπου γίνεται η τελική επεξεργασία, η οποία μπορεί να διαρκέσει κα 2 χρόνια, αναλόγως τη μάρκα για την οποία προορίζονται. Το μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτείται για να ωριμάσει ο καπνός δεν είναι, ωστόσο, ο μόνος λόγος για τις υψηλές τιμές των πούρων. Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και η φροντίδα των φύλλων κατά την ωρίμανσή τους, αφού καθορίζει την ποιότητα του τελικού προϊόντος.

 

Cicar tobacco leaves

Τα χειροποίητα πούρα χωρίζονται με 3 διαφορετικά κριτήρια: α) τα φύλλα τυλίγματος, β) τα φύλλα δεσίματος και γ) τα φύλλα γεμίσματος.

Το καθένα από αυτά παίζει διαφορετικό ρόλο στην παρασκευή και τον τρόπο καπνίσματος ενός πούρου.

α) Το εξωτερικό περιτύλιγμα, το οποίο είναι και το πιο ακριβό μέρος του πούρου καθορίζει και την εμφάνισή του. Το φύλλο που χρησιμοποιείται γι’ αυτό τον σκοπό, πρέπει να είναι απαλό και όχι πολύ λιπαρό,. Θα πρέπει να είναι επίσης και εύπλαστο για την ομαλή κατασκευή του πούρου.

β) Τα φύλλα δεσίματος κρατούν το φύλλο γέμισης στο εσωτερικό του πούρου. Είναι, λοιπόν, συνήθως χοντροκομμένα φύλλα από το πάνω μέρος του φυτού και διαλέγονται κυρίως με γνώμονα τη φυσική του αντοχή.

γ) Τα φύλλα γεμίσματος είναι αυτά που δίνουν τη γεύση, αλλά και το άρωμα.

Αν κόψουμε το πούρο στο μήκος του, η τοποθέτηση των φύλλων μέσα θα μοιάζει με τις σελίδες ενός βιβλίου. Έτσι συχνά, για τη γέμιση των πούρων χρησιμοποιούνται τρία διαφορετικά είδη φύλλων: τα σκούρα φύλλα, αυτά που διαθέτουν δυνατή γεύση και εκείνα που καίγονται αργά.

Η μίξη αυτών των τριών φύλλων είναι το κλειδί για τη γεύση των πούρων και οι κατασκευαστές πούρων σκοπεύουν να κρατήσουν τις αναλογίες για κάθε μέγεθος και για κάθε μάρκα μυστικές σαν εφτασφράγιστο μυστικό της μοναδικότητάς τους στο χαρμάνι.

 

Πώς γίνονται τα πούρα Αβάνας

Φημισμένα για την ποιότητα, το άρωμα, τη γεύση και κυρίως την παραδοσιακή παραγωγή τους, τα πούρα Αβάνας γίνονται σήμερα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που γίνονταν και πριν από 150 χρόνια. Συνολικά ακολουθούνται επτά παραγωγικά στάδια.

Δύο με τέσσερα φύλλα γεμίσματος τυλίγονται μέσα σε δύο φύλλα δεσίματος. Απαραίτητη προϋπόθεση, η γεύση και η συσσώρευση των πούρων να είναι ίδια για την κάθε μάρκα ξεχωριστά. Γι’ αυτό και η επιλογή των φύλλων γέμισης έχει μεγάλη σημασία. Χαρακτηριστικό είναι ότι τη δέσμη των πούρων την τοποθετούν  σε ένα ξύλινο καλούπι στο κατάλληλο μέγεθος για κάθε πούρο.

Όταν ετοιμαστεί η δέσμη, το τρίτο στάδιο έχει να κάνει με την επιλογή του φύλλου τυλίγματος στο σωστό μέγεθος. Σε αυτό το στάδιο χρησιμοποιείται ένας σιδερένιος οβάλ κόφτης που ονομάζεται chaveta. Ακολουθεί το τύλιγμα και μόλις ολοκληρωθεί, ρίχνεται μια σταγόνα από άγευστη κόλλα, η οποία γίνεται από λαχανικά.

Στη συνέχεια κόβεται ένα μικρό κομμάτι φύλλου τυλίγματος, ώστε να σχηματιστεί μια μικρή βεντούζα, την οποία τοποθετούν εκεί όπου έχει τοποθετηθεί η άχρωμη κι άγευστη κόλλα. Στο τελικό στάδιο το πούρο τεμαχίζεται στο σωστό μέγεθος και τοποθετείται σε δέσμες των 50.

Όταν τα πούρα είναι πλέον έτοιμα, η ποσοστιαία αναλογία υποβάλλεται σε αυστηρό ποιοτικό έλεγχο. Μετά την ολοκλήρωσή του, τα πούρα ανά δέσμες των 50, αποθηκεύονται περίπου για δύο εβδομάδες.

Με το τέλος τους, χωρίζονται ξανά και αποθηκεύονται ανάλογα με το χρώμα τους. Η παραγωγή έχει ολοκληρωθεί όταν μπουν πλέον οι ετικέτες και πακεταριστούν ειδικά κουτιά, τα οποία σφραγίζονται.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τη δέσμη των πούρων την τοποθετούν σε ένα ξύλινο καλούπι στο κατάλληλο μέγεθος για κάθε πούρο

 

Η δομή των πούρων

Σε γενικές γραμμές είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τη διαφορά μεταξύ των πούρων που φτιάχνονται από μηχανές και των χειροποίητων. Τα πούρα μηχανής είναι πιο φτηνά και συνήθως πουλιούνται σε μικρά μεγέθη, όμως η ασφαλέστερη μέθοδος διαχωρισμού τους γίνεται με την κοπή του πούρου στη μέση.

Για τα χειροποίητα πούρα χρησιμοποιούνται μεγάλα και ολόκληρα φύλλα γέμισης, τα οποία απλώνονται κατά μήκος του πούρου. Και αυτό σημαίνει πως τα πούρα καπνίζονται πιο αργά από αυτά της μηχανής, γιατί εκείνα είναι γεμάτα από θρύμματα φύλλων γέμισης. Άλλη μια διαφορά που διακρίνεται εύκολα βρίσκεται στα φύλλα τυλίγματος. Στα πούρα μηχανής τα φύλλα δεν είναι ούτε τόσο απαλά, ούτε τόσο προσεχτικά τυλιγμένα όσο είναι στα χειροποίητα πούρα.

 

Διαλέγοντας ένα πούρο

Για να μάθει κάποιος να διαλέγει πούρα, υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που αξίζει να εξετάσουμε αναλυτικά:

• Καταρχάς ο αγοραστής πρέπει να προσπαθήσει να δει μέσα στο κουτί των πούρων που σκέφτεται να επιλέξει.

• Θα πρέπει όλα τα πούρα μέσα σε αυτό να έχουν περίπου το ίδιο χρώμα.

• Το φύλλο τυλίγματος πρέπει να δείχνει σαν να γυαλίζει και κανένα να μη φαίνεται ότι έχει υποστεί ζημιά.

• Θα πρέπει όλα τα φύλλα τυλίγματος να είναι απαλά και όχι ξερά και εύθραυστα.

• Η μυρωδιά είναι σημαντική γι’ αυτό επιβάλλεται η δοκιμή του αρώματος. Αν η μυρωδιά είναι ελκυστική σε ένα ή δύο πούρα, τότε αξίζει η αγορά τους. Αν είναι άοσμα, ή με ενοχλητική οσμή, δεν αξίζει κάποιος να τα αγοράσει εκτιμώντας ότι αν τα καπνίσει θα διορθωθεί το αποτέλεσμά τους.

• Αν είναι η πρώτη φορά καλό είναι να επιλέγεται ένα πούρο που να ταιριάζει με τις ανάγκες του υποψηφίου καπνιστή του. Καλό είναι σε αυτή την περίπτωση να προτιμώνται πούρα μικρού μεγέθους.

 

Το χρώμα των πούρων

Επτά βασικά χρώματα κυριαρχούν στον κόσμο των πούρων και με αυτόν τον τρόπο ταξινομούνται. Για παράδειγμα, τα πούρα που έχουν ανοιχτόχρωμο περιτύλιγμα και είναι μαλακά, έχουν το όνομα claro. Τα colorado πάλι είναι πιο σκούρα, πιο δυνατά και πιο ώριμα. Το περιτύλιγμα maduro ξεχωρίζει επειδή έχει ένα πολύ σκούρο καφέ χρώμα και το περιτύλιγμα oscuro, το οποίο είναι σπάνιο σήμερα, είναι σχεδόν μαύρο.

 

Κόβοντας ένα πούρο

Όλα τα χειροποίητα πούρα και μερικά από τα πιο ακριβά πούρα μηχανής, έχουν ένα κλείσιμο από ένα κάλυμμα. Για αρκετούς ανθρώπους, επίσης, κρύβεται μια ιεροτελεστία στο άναμμα του πούρου. Γι’ αυτούς όλοι οι κανόνες τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια και τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να κοπεί σωστά το πούρο. Αυτό σημαίνει ότι το κάλυμμα πρέπει να κοπεί ομοιόμορφα, περίπου στο 1/8 της ίντσας πάνω από τη βάση του. Για να συμβεί αυτό χρησιμοποιείται ειδικός κόφτης ή ένα κοφτερό μαχαίρι. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός κοφτών στην αγορά. Άλλοι μεγάλοι, άλλοι μικροί, φθηνοί ή ακριβοί, κατασκευασμένοι από σίδερο, χρυσάφι ή ασήμι, πάντως όλοι είναι σαν ένα μικρό έργο τέχνης.

 

Πώς ανάβεις ένα πούρο

Για να απολαύσει κάποιος ένα πούρο θα πρέπει να το ανάβει καλά και πολύ προσεκτικά. Τα περισσότερα καταστήματα που πουλάνε πούρα πουλάνε, επίσης, σπίρτα μεγάλα σε μέγεθος, τα οποία καίγονται και πιο αργά. Για να ανάψει σωστά ένα πούρο θα πρέπει να είναι σε οριζόντια θέση και η φλόγα απλώς να το αγγίζει.

Κρατώντας το στην ίδια θέση ο καπνιστής πρέπει να το γυρνά σιγά - σιγά ούτως ώστε να ανάψει όλο, επειδή αν ανάψει μόνο η μία πλευρά του και η άλλη δεν ανάψει καθόλου, θα καεί μόνον αυτή και μάλιστα πιο γρήγορα από την άλλη. Το κλειδί για την υπέρτατη απόλαυση του πούρου είναι αφού έχει ανάψει σωστά να αποτραπεί η υπερθέρμανση στο φύλλο γέμισης. Αν το πούρο σβήσει, πράγμα που μπορεί να συμβεί, μπορεί να ξανανάψει αρκεί να μην έχει στάχτη. Αλλά πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι αν ανάψει το πούρο ύστερα από αρκετές ώρες, είναι σίγουρο ότι η γεύση του θα έχει αλλοιωθεί.

 

Αποθηκεύοντας τα πούρα

Όπως το καλό κρασί ή τα τρόφιμα, τα πούρα είναι φυσικά και οργανικά προϊόντα και πρέπει να φυλάσσονται πολύ προσεκτικά. Ο κλιματισμός και η υπερβολική ζέστη είναι ο χειρότερος εχθρός των πούρων. Πρέπει να φυλάσσονται σε μέρος με σταθερή κανονική θερμοκρασία. Πολλοί φανατικοί καπνιστές πούρων έχουν κελάρια ή ειδικές ντουλάπες για τη φύλαξη των πούρων. Το μυστικό στην αποθήκευση των πούρων είναι να μην έχουν στεγνώσει καλά και καλό θα ήταν να τοποθετούνται σε χώρους που αερίζονται, ενώ αν υπάρχουν λίγα πούρα σε κουτί, καλό είναι να φυλαχτούν σε μια μικρή σακούλα που να έχει βραχεί, προηγουμένως, με λίγο νερό μέσα.

 

Η τέχνη του πούρου

Τα πούρα καπνίζονται αργά, για χαλάρωση ή για απόλαυση, για τη γεύση και το άρωμά τους σε στιγμές προσήλωσης. Οι σοβαροί καπνιστές πούρων έχουν προτιμήσεις σε συγκεκριμένες μάρκες και είναι πιστοί στα μαγαζιά από τα οποία τα προμηθεύονται.
Στις αρχές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, δέχτηκε ένα μήνυμα από τον διευθυντή του Dunhill, του οποίου το κατάστημα είχε μόλις βομβαρδιστεί, λέγοντας «τα πούρα σας είναι ασφαλή, κύριε»! Φημολογείται ότι πριν από το εμπάργκο των ΗΠΑ στην Κούβα, ο πρόεδρος Κένεντι παράγγειλε αποθέματα από τα αγαπημένα του πούρα Αβάνας.
Και οι δύο παραπάνω ανέκδοτες ιστορίες, φανερώνουν τη σπουδαιότητα του πούρου για τους γνώστες. Εκτιμώνται, συζητιούνται και μελετώνται όπως τα κρασιά εκλεκτής ποιότητας ή το καλό ουίσκι. Τα πούρα ανώτερης ποιότητας έχουν αρετές που προσδιορίζονται από το μέρος που παράχθηκε ο καπνός, τον τρόπο ζύμωσης, το μείγμα των φύλλων και την τέχνη των δημιουργών τους. Σε κάθε στάδιο της παρασκευής της ασχολείται και ένας ειδήμων. Από την απογύμνωση των φύλλων μέχρι το τύλιγμα του καπνού.
Εξαιτίας του χρόνου και της τέχνης τους, τα υψηλής ποιότητας πούρα δεν είναι φτηνά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μόνο οι πλούσιοι καπνίζουν πούρα. Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια μεταστροφή προς το κάπνισμα πούρων, καθώς και επανεκτίμησή τους με ειδικά μαγαζιά, λέσχες και εστιατόρια αφιερωμένα στις απολαύσεις του πούρου. Για το νεοφερμένο σ’ αυτό τον μαγευτικό κόσμο, η μεγάλη ποικιλία τύπων πούρου μπορεί να φανεί χαώδης. Πρόθεσή μας, πάντως, δεν είναι η μυθοποίηση αλλά η αύξηση της ευχαρίστησης αυτών που, ούτως ή άλλως, εκτιμούν τα πούρα.

 

Η Κούβα
Οι ιθαγενείς της Κούβας, οι Ινδιάνοι Τάινο, κάπνιζαν ακατέργαστα πούρα φτιαγμένα από γυρισμένα φύλλα καπνού. Σήμερα, αυτό το νησί της Καραϊβικής είναι ευρέως γνωστό ως ο κατεξοχήν τόπος παραγωγής των καλύτερων πούρων και καπνού πούρου στον κόσμο.
Ο καλύτερος καπνός παράγεται στη Vuelta Abajo, επαρχία του Pinar del Rio, κοντά στις πόλεις του San Luis και San Juan y Martinez. Οι συνθήκες του κλίματος και του εδάφους σε αυτό το μέρος της Κούβας, είναι ιδανικές για την παραγωγή καπνού και είναι η μόνη περιοχή που παράγει όλα τα φύλλα καπνού που χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα πούρο. Η ετήσια βροχόπτωση της επαρχίας αυτής -πάνω από 152 εκατοστά κάθε χρόνο- είναι από τις μεγαλύτερες του νησιού. Η κύρια περίοδος ανάπτυξης του καπνού προσδιορίζεται μεταξύ Νοεμβρίου και Φεβρουαρίου και ονομάζεται ξηρή περίοδος. Κατά τη διάρκειά της, η θερμοκρασία είναι σχεδόν σταθερή γύρω στους 27ο C, με οκτώ ώρες λιακάδα την ημέρα και μέσο ποσοστό υγρασίας 64%.
Ο καπνός καλλιεργείται σε ιδιωτικά αγροτεμάχια, απ’ όπου τον πωλούν σε προκαθορισμένες στάνταρ τιμές στην κομμουνιστική κυβέρνηση της χώρας. Μετά την επανάσταση του 1954, η περισσότερη έκταση καλλιεργήσιμης γης, παραχωρήθηκε σε ξένες εταιρείες καπνού, κυρίως αμερικανικές και οι χωρικοί ή vegueros τώρα καλλιεργούν σε μικρά αγροτεμάχια, που είναι από 2 έως το πολύ 60 εκτάρια το καθένα.
Άλλες περιοχές της Κούβας, όπου καλλιεργείται καλής ποιότητας φύλλων καπνός, είναι η Semi Vuelta, η περιοχή Partidos κοντά στην Αβάνα, η Remedios στο κέντρο του νησιού και η Oriente στο ανατολικό άκρο του.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, υπήρχαν περίπου 10.000 φυτείες καπνού στην Κούβα και πάνω από 1.000 βιοτεχνίες παρασκευής πούρων στην Αβάνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Πενήντα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρχαν 120 εργοστάσια που έφτιαχναν 200 μάρκες πούρων και τα οποία αποτέλεσαν τον πυρήνα οργάνωσης της κουβανέζικης βιομηχανικής εργατικής τάξης. Μετά την επανάσταση, ένα μεγάλο ποσοστό των μεγαλύτερων παραγωγών καπνού και πούρων έφυγαν σε άλλες χώρες, όπως τα Κανάρια Νησιά και η Δομινικανή Δημοκρατία, όπου πολλοί ευδοκίμησαν.
Πολλοί υποστήριξαν ότι, μετά την επανάσταση, τα πούρα Αβάνας έχασαν την ποιότητά τους, αλλά οι Κουβανοί απάντησαν παρουσιάζοντας τα πούρα Montechristo και Cohiba, τις μάρκες με τη μεγαλύτερη ζήτηση στον κόσμο. Σήμερα, υπάρχουν μόνο 6 εργοστάσια χειροποίητων πούρων στην Κούβα, αλλά η παραγωγή έχει αυξηθεί κατά πολύ. Εδώ και μερικά χρόνια, η Κούβα εξάγει περίπου 50 με 80 εκατομμύρια χειροποίητα πούρα σε 22 μάρκες, σε αντίθεση με τα 30 εκατομμύρια που εξήγαγε αμέσως μετά την επανάσταση.
Μετά την επανάσταση, τα ονόματα των διάσημων εργοστασίων της Αβάνας άλλαξαν: το La Corona έγινε Fernando Roig, το Partagas έγινε Francisko Perez German, το El Rey del Mundo έγινε Heroes del Moncada και το γνωστότερο από όλα, το Romeo y Julieta έγινε Briones Montonto. Πάντως, τα παλιά ονόματα φαίνονται ακόμη έξω από τα ισπανικής αρχιτεκτονικής κτίρια των εργοστασίων του 19ου και 20ου αιώνα. Κάθε εργοστάσιο επικεντρώνεται στην παραγωγή ορισμένων μόνο τύπων πούρου. Για παράδειγμα, οι μάρκες Partagas, Bolivar, Gloria Cubana και Ramon Allones, φτιάχνονται ακόμη στο παλιό εργοστάσιο Partagas, το οποίο παρασκευάζει περίπου 5 εκατομμύρια πούρα ετησίως.
Οι πρώτης τάξεως μάρκες πούρων της Κούβας περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα πλούσια Bolivar, τα υπέροχα Cohiba, τα ανώτερα Diplomaticos, τα σπάνια και γλυκά Gispert, τα H. Upmann και Hoyo de Monterey. Γενικά τα πούρα Αβάνας έχουν γεμάτη γεύση με τόνους καφέ, μελιού και γήινους.

Τα είδη των πούρων είναι τα παρακάτω:

Bolivar, Cohiba, Diplomaticos, Partagas, Montechristo, El Rey del Mundo, Hoyo de Monterey, Flor de Cano, H. Upmann, La Gloria Cubana, Punch, Por Larranaga, Quintero, Ramon Allones, Rafael Gonzales, Sanco Panza, Vegas Robaina, Saint Luis Rey, Trinidad, Romeo y Julieta.

 

Άλλες χώρες της Αμερικής που παράγουν πούρα, είναι η Δομινικανή Δημοκρατία, η Ονδούρα, η Τζαμάικα, το Μεξικό, η Νικαράγουα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι Φιλιππίνες.